Vandaag een iets persoonlijkere post, namelijk over mijn leven als nieuwe mama van twee. Ik werd alweer 9 maanden geleden mama van mini nr 2. Dat is dus wel even anders als je in plaats van 1, nu twee kindjes hebt. De nieuwe mini is nogal een handenbindertje. Met handenbindertje bedoel ik dan dat ik eigenlijk geen kant op kan. Hij huilt nogal veel en is ook nog eens eigenwijs; hij wil namelijk niet uit een flesje drinken. Dit maakt het voor mij best lastig om iets te doen. Iemand die meeleest nog tips!? Alles is welkom op dit moment. Ik weet het ook niet meer namelijk. Hij drinkt (als hij dat doet) uit een dr Browns fles. Waarom? Nou die vond ik bij de mini het handigste, maar de nieuwe mini is geen fan van een harde speen lijkt wel. Sinds een week heb ik dan ook besloten dat het lang genoeg heeft geduurd allemaal. Ik ben ook een beetje op namelijk en ik kan gewoon niet meer. Dus toen vriendin J me vroeg of ik een nachtje weg wilde bedacht ik samen met de BF dat het een mooi moment was om te stoppen. Dat was dus een week geleden.
Ik heb de nieuwe mini 9 maanden borstvoeding gegeven en dat wel 8 keer per dag. Ja je leest het goed, het is bijna een soort kamikaze geweest en nu is het genoeg. Het voelt goed en ik ga niet meer terug. Hopeljik gaan we gauw toe naar een ritme waarbij hij beter drinkt, langer slaapt en wij ook een beetje kunnen bijslapen. Alhoewel ik begrijp dat dat een fabeltje is. Genieten doen we ook wel hoor, alleen is het zo af en toe best pittig.
Dat maakt het dus allemaal wat lastiger. Ook kon ik voorheen gewoon de mini meenemen naar events of haar ergens droppen. Dat is nu toch even anders geworden. Twee kinderen zijn toch net effe anders dan eentje. De mini is een heel makkelijk kindje en gelukkig luistert ze heel goed en vind ze het ook leuk om met me mee te gaan zo nu en dan. Ook merk je dat een kindje van 4 jaar gewoon al heel veel zelf doet. Gelukkig maar, want dat scheelt. De nieuwe mini daarentegen..even wennen..even weer terug naar zijn ritme volgen.
De afgelopen maanden, heb ik geprobeerd toch nog met enige regelmaat te bloggen. Ik dacht dat ik wel een beetje goed kon plannen, maar het is me ontzettend tegengevallen. Waarom? Nou geen tijd dus om iets uit te werken of even rustig te zitten en te kunnen bloggen. We zijn allemaal oms de beurt flink ziek geweest en dat kost gewoon best veel tijd. Verder ben ik dus ook ah solliciteren. Al met al een heleboel dingen die er voor zorgen dat ik iets minder tijd heb. Nu gelukkig wel even snel, dus dit zal geen lange post worden. Gewoon even om jullie uit te leggen hoe t nu met me gaat. Toch blijft het leuk dat jullie hier komen buurten!
Gelukkig heb ik regelmatig wat hulp bij het koken dus eten we nog best lekker elke dag. Maar goed, om terug te komen op het onderwerp..regelmatig bloggen is nu even op een laag pitje. Ik heb nog zoveel leuks dat ik met jullie wil delen en ik kan niet wachten. Voor nu was dit het eventjes en ik hoop tot heel gauw weer!
liefs
Zelf heb ik geen kinderen, maar ik heb wel vrij lang in de kinderopvang gewerkt. Bij een vriendin van mij ging het fles voeden veel beter nadat ze de fles inpakte in alluminiumfolie. Kindje was zo afgeleid door de schittering van de folie dat ze ineens wel dronk. En een hangmatje wil nog wel eens rustgevend werken bij veel huilen. En al deze frustrerende fases gaan inderdaad weer voorbij al lijkt het soms lang te duren. De baby even “uitlenen” wil ook nog wel eens helpen 🙂 Sterkte!
Hi Culinessa,
Zó herkenbaar wat jij beschrijft. Ik ben zelf net 7 maanden mama van een lief klein meisje en ook zij is een handenbindertje. Daarnaast ben ik sinds november begonnen met een foodblog, waarvan ik dacht; dat doe ik wel even naast het fulltime moederschap. Haha.. Valt dat even tegen. Ik probeer 1 post per week te doen, maar ook dat schiet er zo vaak bij in naast de verzorging van minimeisje, mijzelf, manlief en dan ook nog het huishouden. En die 8 keer borstvoeding.. Been there & still doing it 🙂
Maar weet je. Het komt allemaal goed. Er komt een moment dan valt alles ineens op z’n plaats en zal ook jouw kleine man ineens doorslapen, wel uit een fles willen drinken, minder aandacht opeisen etc. etc. Zelf heb ik de Philips Avent fles met borstvormige speen, voor wanneer manlief de honneurs waarneemt als ik naar yoga ben. Die weigert ze (uiteindelijk) niet. Misschien voor jou het proberen waard?
Ik wens je veel succes met het vinden van een baan, het bijhouden van je blog en het leven met 2 kids! Ik blijf je volgen.
Liefs, Joyce.
Via een like van een bevriend iemand op Facebook even hier komen spieken. Een vriendin van me had hetzelfde probleem met een flesweigeraar. Wat hielp: de baby half slapend in bed de fles geven. Dat de baby dus half slaapt. Nu drinkt hij wel gewoon uit de fles! Sterkte.