Dat ik nu iets minder flexibel ben door de nieuwe mini weten jullie inmiddels wel. Ik heb me er bij neergelegd en heb er heel vaak over nagedacht wat ik hier nou mee aan moest. De blog is voor mij echt een culinaire uitlaatklep, maar dan moet je er ook tijd en aandacht voor hebben. Koken lukt nog wel, een foto schieten ook wel, maar bloggen erover duurt iets langer. Naar events gaan is nu even niet zo handig en ben ik niet de makkelijkste persoon als het gaat om mijn blog. Het is echt mijn baby en het is voor mij dan ook heel belangrijk om het dicht bij mezelf te houden. Iemand anders toelaten is dus best een beetje moeilijk.

De BF is weleens eerder voor mij naar een event geweest, maar dat was een hoge uitzondering. Hij vond het prima om te doen, maar zei gelijk ook dat het de laatste keer was. Toch niet helemaal zijn ding en een keer was voldoende. Gelukkig gaat hij wel gezellig mee naar events, maar dan vooral om te genieten 😉

Dus ik ging toen heel hard nadenken en eindelijk wist ik het! Nu wil het lot dat mijn aller aller allerliefste zusje net zo een grote smulpaap is als ik. Wij kunnen zo blij worden van een goede maaltijd en gaan volgens anderen above and beyond voor dat ene gerechtje, dat ene tentje of om een bepaald ingredient te scoren. Eten voert altijd de boventoon (hoe kan dat ook anders, we blijven Surinamers en geloof me die houden van eten!) en zelfs als ze naar het buitenland gaat, want ja mijn liefste zusje is een kleine culinary nomad in disguise, neemt ze iets eetbaars mee als souvenir. Of een mooi keukengereedschap dat ik weer kan gebruiken thuis. Zo kreeg ik onlangs een heel mooi wafelijzer uit Indonesie om Kembang Goyang wafeltjes te maken en bracht ze het perfecte blauwe schaaltje mee uit Japan.

Vanaf nu kunen jullie dan ook zo nu en dan een leuke post van haar verwachten. Ze gaat op pad voor Culinessa en zal daar dan een verslagje over delen. Verder is Bakken haar grote passie, dus daar gaat ze ons ook af en toe mee verblijden hier op de blog. Goed, ze kan zichzelf beter voor stellen, dus hier gaan we dan 😉

Hallo allemaal. Wat gezellig dat ik nu ook op CuliNessa zo af en toe een stukje mag schrijven. CuliNessa oftewel Vanes is dus inderdaad mijn “grote zus”. Tot verwarring van heel veel mensen noemen we elkaar beiden “zus” dus niemand die begrijpt hoe het zit. Maar goed ik ben dus de “kleine zus”.

Wie ben ik dan? Op het web ga ik door voor The Fake Asian, in het echte leven volstaat Mee prima. Ik ben net zo een smulpaap als CuliNessa en ik ga al proevend de wereld over. Ik denk dat reizen en eten toch echt wel mijn grote liefdes zijn en dan als liefdeskind bakken. Koekjes, cakejes, hartige lekkernijen, ik vind het heerlijk om de hele dag in de keuken te staan en een kunstwerkje te bereiden.

Ik voel me ontzettend vereerd dat Vanessa mij haar baby toevertrouwd en zal mijn best doen niet teleur te stellen!

Uiteraard willen we meer van haar weten, dus vroeg ik Mee het hemd van het foodie lijf:

Waarom zo gek op eten?
Eten is altijd erg belangrijk geweest in onze familie. Er was geen familiebijeenkomst of er werd wel uitgebreid gekookt en gebakken. Ik heb dan ook vele uurtjes in de keuken doorgebracht wachtend en smachtend tot het klaar was. Voor mij is eten niet iets dat je doet puur en alleen maar omdat het brandstof voor je lichaam is. Het is echt genieten, een verwenmomentje voor jezelf en dan liefst 3x per dag 😉

Je favoriete maaltijd?
Dat is een moeilijke. Er zijn heel veel dingen die ik graag eet. En iedere reis wordt ik weer verrast met nieuwe dingen die m’n buikje blij maken. Maar ik denk dat ik vaak toch de dingen mis die ik niet zelf kan maken en kies daarom voor yum pak boong krob, een frisse Thaise salade van zeevruchten en super krokant gebakken kankun en dan het liefst geserveerd met sticky rice. Of bánh xèo, Vietnamese flinterdunne crêpe met zeevruchten, verse sla en kruiden en dan dat sausje. Hmmm. Ik kan zo nog wel de hele dag doorgaan hor.

Bakken of koken?
Ik kan erg genieten van koken en schroom er niet voor een drie-gangen-diner alleen voor mezelf te bereiden. Maar bakken is toch wel echt mijn passie. Ik kan zooo blij worden van het maken van een taartje. Al die processen en als het dan eenmaal klaar is… (insert dreamy eyes).

Favoriete kookboek?
Hmmm. Ik denk dat ik het aller vaakst het taartenboek van Maxine Clark gebruik. Een heel simpel boekje van de Margriet met super korstrecepten voor hartige en zoete taarten. Maar ik wordt ook erg blij van Fuchsia Dunlop’s Every grain of Rice. Heerlijke authentieke recepten uit o.a. de Sichuan keuken. Och, wat mis ik China.

Bucket list
Ik heb meer een lokale to eat list. Iedere reis begin ik aan een lijstje van dingen die ik echt niet gemist mag hebben. Dus das best moeilijk om nu wat te roepen. Ik zou in elk geval nog heel graag verse ansjovis (hamsi) in Samsun (Turkije) willen eten. En in Yunnan (China) is er ook nog zooooveel te proeven.

Ooh, dit ging niet over eten! LOL. In dat geval zou ik nog graag een roadtrip door Amerika willen maken. En ik denk dat ik prima een paar maandjes zoet kan zijn in Yunnan en het zuiden van China.

Wat heb je altijd in huis en waarom?
Knoflook. Zonder twijfel een ingrediënt dat ik heel veel gebruik. Of ik nou Thais, Italiaans, Chinees of Surinaams kook, knoflook mag niet missen.

Meest memorabele moment id keuken:
Toen ik zelf nog een mini was had ik zo een speel-oventje. Dat deed natuurlijk helemaal niets maar ik was er super blij mee. Er was ook een pakje “cake-mix” bijgeleverd en daarmee maakte ik dus een heerlijke verjaardagstaart voor pappa. Het werd een afzichtelijk bruine papje dat ik vol trots presenteerde en eiste dat het gegeten werd. Hij at het helemaal op, maar hij zal ongetwijfeld last van z’n buik hebben gehad 😉

Wat is je masterdish?
Ik weet dat CuliNessa graag heeft dat ik Japans. En karaage, krokante kipstukjes naar Japans recept, is de favo van “de mini”. Maar ik zou zelf eigenlijk niet weten wat nou echt mijn hoogstandje is.

Jouw hotspots:
Voor traditionele sushi Kaiko in de Jekerstraat. Heerlijk lunchen bij Gartine in de Taksteeg.
Verrassend dineren bij La Vallade op de Ringdijk. Het is bij allen ALTIJD heerlijk en ik kom er dan ook geregeld. Ik ben pas naar Amsterdam Oost verhuisd en woon nu echt op loopafstand van La Vallade. Het is iedere keer een strijd met mezelf om er niet heen te gaan #luxeproblemen.

Favoriete quote:
Connie Palmen is na jaren nog steeds één van mijn favoriete auteurs en ze zit boordevol prachtige wijsheden. Dit is er één van: “Het enige waarin iemand origineel kan zijn is in een onverwachte, eigen, persoonlijke combinatie van al bekende gegevens.”