Al zolang ik me kan herinneren kunnen mensen mij niet plaatsen. De BF dacht dat ik net als hij Indisch was toen hij mij ontmoette. Dat is dus niet zo. Aan mijn uiterlijk te zien, heb ik duidelijk Aziatische roots en dat is correct. Vandaag vertel ik jullie meer over mijn afkomst en hoe het nou precies zit.

Ik ben geboren in Suriname en op mijn twaalfde verhuisden we naar Nederland. Door mijn aderen stromen Chinees, Indiaans, Hindoestaans, Creools en blank bloed. Ik ben, zoals we dat zo mooi kunnen zeggen in het Surinaams, een echte “moksi meti” (gemengd vlees). Mede door de vele culturen in Suriname zijn er ook diverse keukens bij de meesten bekend. Thuis bij ons werd er dan ook van alles gekookt.

Net zoals de meeste kids was ik dol op bami en nasi, maar gelukkig kon ik karbonaadjes met gebakken aardappeltjes en tayerblad (bladgroente vgl met spinazie) ook goed waarderen. Tayerblad was en is nog steeds een van mijn favoriete groenten. Met tomatenkip kon mijn mama me altijd verrassen. Saoto maakte ze ook regelmatig en was altijd een winnaar. Lieve tante C wist dat en belde altijd op als zij dat had klaargemaakt, want Vanessa die was er gek op. Ook aan roti heb ik hele fijne herinneringen; als mijn oma C (die destijds in Amerika woonde) op vakantie kwam kocht ze bij Kris voor de lunch altijd een lekkere roti met kip, aardappelen en kousenband voor ons. Deze werd verkocht in een plastic zakje. We dekten dan gezellig de tafel, kletsten honderd uit en aten samen roti en dronken er dan een ijskoude Fernandes bij. Ik werd iets minder blij van de beroemde BBmetR oftewel bruine bonen met rijst. Pom en pastei vond ik ok, maar niet om een vreugdedansje te doen. Best een kieskeurige eter als je het mij vraagt. Ik heb mijn moeder flink wat grijze haren bezorgd denk ik nu wel eens. Gelukkig hield ze van gevarieerd eten, dus stond er regelmatig ook een andere keuken op tafel; van spaghetti bolognese, lasagne op zn Antilliaans of gewoon biefstuk met aardappelen, appelmoes en een frisse salade. Ook zuurkool- en macaronischotel aten wij regelmatig. 

Eigenlijk ben ik met de jaren steeds meer de verschillende keukens die Suriname rijk is gaan waarderen. Waar ik ooit begon met het bakken van een eitje, mijn lievelingsgerechten leerde koken, beheers ik nu best wat verschillende keukens en zijn Aziatische gerechten een grote favoriet. Als het de Surinaamse keuken aangaat, ben ik nog steeds verwend. Mijn moeder kan koken als de beste en verwent ons dan ook regelmatig met onze favorieten. Ook krijg ik altijd een mini pom of pastei als ze die gemaakt heeft (ik zal dat niet zo snel maken want het kost best wat tijd en het huis gaat er behoorlijk van stinken), belt ze ons op als ze roti heeft gemaakt (de favo is van de BF) en als je vaak genoeg zegt dat je trek hebt in iets dan kun je een telefoontje verwachten met de vraag of je gezellig bij haar komt eten. Voor een bita wiri moksi alesi of een heerlijke zoetzure vis ga ik altijd naar Ricardo’s in Amsterdam Oost.

Wel heb ik een aantal kookboeken die iedere Surinamer in huis heeft, sowieso “Het groot Surinaams kookboek”, als wat dunnere boekjes. Ook kreeg de BF van zijn broer het boek “Mavis kookt” met daarin Surinaamse recepten. Als het er echt op aankomt, dan bel ik mijn oma I op en vraag haar hoe zij het maakte. Ook mijn moeder wordt vaak genoeg gestalked en dan krijg ik een recept. Wel heb ik met de jaren geleerd dat het voor mij handiger is om samen een gerecht te maken en dan precies op te schrijven wat er gebeurt. Surinamers hebben er nl een handje van om een recept op te schrijven, zonder de exacte hoeveelheden te vermelden.
IMG 0838 1024x1024 - Kookboek Un Buku, ook een beetje mijn boek
Ooit ben ik begonnen met het opschrijven van mijn Surinaamse favorieten om er een kookboekje van te maken. Wie weet komt dat er ook op een dag, maar nu is de blog er waar ik digitaal alles deel. Ik vond het daarom heel leuk toen ik in de wandelgangen hoorde dat Un Buku er aan zat te komen. De BF kreeg ooit Boekoe Kita (Ons boek in het Indonesisch) en nu is er dus de Surinaamse variant “Un Buku”. Naast elkaar staan ze in de boekenkast; een beetje symbolisch voor onze relatie en hoe het er culinair hier thuis aan toe gaat. Heel leuk dus om ze te hebben! Onze mini’s zullen dan ook opgroeien met een breed culinair palet.

Zoals elke Surinamer was ik erg benieuwd, want Surinamers zijn kritisch als het gaat om hun eten. Pom eet je alleen van je moeder en bepaalde gerechten moeten gewoon op een strikte manier klaargemaakt worden, anders kloppen ze niet. Un buku is een prachtig boek, eentje waar ik heel blij van word als ik hem opensla. Leuk om de gerechten die je van thuis uit kent zo terug te zien en de verhalen achter de families te lezen. Ik kreeg hem binnen en maakte hem open en ik voelde alleen maar blijdschap en trots. Heel veel trots, dat ook ik een Surinaamse ben en het besef dat we een bijzonder mooie eetcultuur hebben. Eten verbindt en dat is ook duidelijk te zien in dit boek.

Niet alle recepten ken ik, maar die ik ken heb ik grondig doorgenomen met mijn moeder. Ik moest natuurlijk wel even checken of ze wel echt waren of beter gezegd, zoals hoe wij ze kennen. Mijn mama die zei op een gegeven moment, leuk dit allemaal, maar nu krijg ik trek. Of de recepten kloppen weet ik nog niet, want we hebben nu besloten om samen de keuken in te duiken en van elkaar te leren en samen van dit lekkers te genieten. Verwacht maar een flinke dosis Surinaamse recepten de komende tijd. Zijn er specifieke gerechten die je terug wil zien, laat dan een berichtje achter en ik ga mn best doen.

Kan je niet wachten en wil je nu al aan de slag, ik leerde van mijn lieve omaatje I Moksi Alesi en Tamarinde stroop maken. Eerder deelde ik ook het recept voor Maizena koekjeseen Surinaamse gehaktbal van Hollandse grootte, Crab beleg op zn Surinaams en Huzarensalade zoals mijn moeder hem maakt.

Hieronder een kleine sneak peak, want eigenlijk moet je hem gewoon zelf in je handen houden.

IMG 0837 1024x1024 - Kookboek Un Buku, ook een beetje mijn boek  IMG 0836 1024x1024 - Kookboek Un Buku, ook een beetje mijn boek 

Un Buku
Kosmos uitgeverijen

Te koop via Oxfam Novib
€ 34,99

ISBN: 9789021559629